بررسی تأثیر کلریدفریک، پلی آلومینیوم کلرید تجارتی و اوزوناسیون در سیستم تصفیه خانه فاضلاب صنعتی دارویی به منظور کاهش پارامترهای زیست محیطی و حذف فلزات سنگین

امروزه مسئله حذف آلودگی های موجود در فاضلاب های صنعتی که ناشی از فعالیت های روزمره انسان می باشند از اهمیت ویژه ای برخوردار است، به گونه ای که هر روز شاهد ارائه روش ها و تکنولوژی های نوینی در این عرصه خواهیم بود. از جمله این روش ها می توان به کارگیری فرآیند انعقادسازی را ذکر کرد که از جایگاه ویژه ای در زمینه تصفیه فاضلاب ها برخوردار است و استفاده از منعقدکننده های جدید روز به روز گسترده تر می شود. پلی آلومینیوم کلرید از جمله این مواد است که در سال های اخیر به عنوان یک منعقدکننده مناسب در تصفیه فاضلاب مورد استفاده قرار گرفته و نتایج مطلوبی را به همراه داشته است. اوزوناسیون یکی دیگر از مراحل تصفیه به حساب می آید که به علت داشتن خاصیت اکسیدکنندگی بالا قادر است به عنوان یک اکسیدکننده قوی مورد استفاده قرار گیرد. از این رو در این پژوهش سعی شده است تا به مطالعه و بررسی اثر منعقدکننده های مختلف از جمله آلوم، کلرید فریک و پلی-آلومینیوم کلرید در حذف کدورت فاضلاب حاصل از یک کارخانه تولید محصولات دارویی پرداخته شود تا از این طریق برتری کیفیت منعقدکننده پلی آ لومینیوم کلرید اثبات گردد. تعیین بهترین نوع عملکرد در بین این سه ماده از طریق تست جار صورت گرفته است. با انتخاب بهترین نوع منعقدکننده و انجام مراحل تصفیه از قبیل انعقادسازی، ته نشینی و فیلتراسیون توسط مناسب ترین منعقدکننده، به بررسی پارامترهای زیست محیطی از جمله ph، cod، ec، tss، tds و ts و فلزاتی از قبیل آهن، مس، روی و نیکل پرداخته شده است. نتایج به دست آمده از این منعقدکننده با نتایج حاصل از منعقدکننده مورد استفاده در واحد تصفیه کارخانه تولیدی یعنی کلرید فریک مورد مقایسه قرار گرفته و برای این مسیر از تصفیه نیز روند تغییرات پارامترهای زیست محیطی اندازه-گیری شده است. به منظور بهبود نتایج این دو مسیر از تصفیه، فرآیند اوزوناسیون بر روی پساب انجام شده و تأثیر این ماده اکسیدکننده قوی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. در انتها نیز خروجی به دست آمده با ترکیب سدیم سولفید مورد واکنش قرار می گیرد. در بین هریک از مراحل انعقادسازی، اوزوناسیون و اضافه نمودن سدیم سولفید پارامترهای زیست محیطی اندازه-گیری شده است. در مجموع نتایج حاصل از اثر منعقدکننده های ذکر شده نشان می دهد که پلی آلومینیوم کلرید در ph بهینه 5 و با غلظت ppm200 توانسته میزان کدورت موجود را تا 86/97 درصد کاهش داده و در مقایسه با دو ماده دیگر تأثیر مطلوبی بر روی فرآیند تصفیه فاضلاب دارویی از خود نشان دهد. همچنین استفاده از فرآیند اوزوناسیون در طول مسیر تصفیه تأثیر قابل توجهی در کاهش مقادیر cod، tds و tss محلول و نیز افت غلظت مقادیر آهن موجود در فاضلاب داشته باشد، به گونه ای که این مقادیر در محدوده استاندارد خود قرار گرفته اند.